‘Patiënten krijgen hier weer wat structuur in hun leven’

Verhalen uit Veldzicht

De Veldzichthoeve is een rustieke plek en helende omgeving. Waar een klein aantal patiënten van Veldzicht dagelijks actief is en dagritme, vaardigheden, werkervaring en vertrouwen opdoet.

“Eigenlijk moet je langskomen op een mooie zomerse dag”, zegt Martin, de arbeidstherapeutisch medewerker van Veldzicht die op de Veldzichthoeve de patiënten begeleidt. Maar ook op deze wat sombere winterdag valt – ondanks de regen – de weidsheid, veelzijdigheid en schoonheid van de Veldzichthoeve op. Na een korte rondleiding is er onder
het genot van een kop koffie alle tijd voor een uitgebreid gesprek over deze unieke locatie van Centrum voor Transculturele Psychiatrie Veldzicht. Ook Anne Lenters, afdelingshoofd dagbesteding van Veldzicht, schuift aan. “De Veldzichthoeve is een hele mooie uitvalsbasis voor patiënten van  Veldzicht die weer wat structuur in hun leven moeten krijgen”, zegt Anne. De doelgroep is zeer divers, maar in alle gevallen gaat het om personen die niet op basis van een strafrechtelijke titel in Veldzicht verblijven. Ze hebben dan ook meer vrijheden en komen dus in aanmerking voor verblijf op de Veldzichthoeve.

Ziel onder de arm

Martin: “Ik heb hier personen zien binnenkomen die echt met hun ziel onder de arm liepen. Ze kwamen als het ware met tegenzin hierheen. Aan het einde van de dag zag je dan een glimlach op hun gezicht: ‘Stuur me morgen maar weer naar die boerderij.’ Dat is wat de Veldzichthoeve doet met mensen, dat is eigenlijk niet in woorden uit te drukken.”

Op doordeweekse dagen biedt de Veldzichthoeve plek aan zo’n tien tot vijftien patiënten. Het gaat vooral om personen die verblijven in Huize de Beuk, het karakteristieke pand direct naast de plaatselijke chinees en tegenover de supermarkt in Balkbrug. In Huize de Beuk verblijven maximaal dertien asielzoekers, mannen en vrouwen, die psychische zorg en begeleiding nodig hebben. Hun behandeling is opgestart binnen de hekken van Veldzicht en  wanneer ze klaar zijn om te werken aan meer zelfredzaamheid mogen ze naar de Beuk.

Werken aan zelfstandigheid

“Ze gaan lopend of fietsend van Huize de Beuk naar de Veldzichthoeve”, zegt Martin. “In het begin gebeurt dit, wanneer nodig, onder begeleiding, maar zodra ze hiertoe in staat zijn, mogen ze dit op eigen gelegenheid doen. Het past goed in hun traject waarin wordt gewerkt aan zelfstandigheid. Uiteindelijk is het immers de bedoeling dat deze personen weer op eigen benen kunnen staan. De ene patiënt verblijft enkele weken bij ons, anderen veel langer.”

De werkzaamheden op de Veldzichthoeve zijn zeer divers van aard. “Dat ligt eraan wat de betrokken patiënt aan kan”, verduidelijkt Anne. “Als er een nieuwe patiënt komt, geven we hem of haar eerst een rondleiding over het hele terrein. Dan hebben we vaak al een indruk van wat iemand kan en wat –ie leuk vindt.”

Het hoofd dagbesteding laat een werkruimte zien waar enkele mannen druk bezig zijn met het inpakken van matten. Eén van hen legt uit. “We doen eenvoudig werk waar iedereen op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo een bijdrage aan kan leveren.” Zelf rolt hij met hulp van een zelf vervaardigde houten katrol de matten strak op en zet ze vast met een stuk tape. Een andere man voorziet de mat van een bijbehorende sticker. Een derde persoon doet de matten in een doos en sluit deze af.

Moestuin en dierverzorging

De Veldzichthoeve heeft verder onder andere een creatieve ruimte (Anne: “Daar worden onder leiding van onze creatief therapeut de meest mooie kunstwerken gemaakt”) en een moestuin waar patiënten de handen uit de mouwen kunnen steken.

Beeld: ©CTP Veldzicht

Ook het verzorgen van dieren is erg in trek. Martin: “Patiënten kunnen helpen met het verzorgen van de kippen, konijnen, duiven, schapen en geiten. Of aan de slag in het  groenonderhoud. Op het uitgestrekte terrein van de Veldzichthoeve zelf, of buiten de hekken op het complex van Veldzicht. Blad opruimen, heggen knippen of de parkeerplaats netjes houden. Er is volop werk.”

“Patiënten die wat meer uitdaging aankunnen, mogen wat verantwoordelijker werk doen”, vult Anne aan. “Bijvoorbeeld helpen met bomen kappen, plantsoenwerk, tuinonderhoud of
landbouwwerkzaamheden. We hebben op de Veldzichthoeve diverse gereedschappen en machines voor deze klussen. Onze medewerkers leren ze eerst hoe ze hier mee om moeten gaan. Dat zorgt ervoor dat ze zich hier optimaal kunnen inzetten en bovendien kunnen ze daar in de toekomst ook baat bij hebben. Belangrijkste is dat de Veldzichthoeve voor iedere  patiënt een plezierige leer- of werkomgeving is.”

Kop koffie

Naast de eigen patiënten van Veldzicht (woonachtig in Huize de Beuk) biedt de Veldzichthoeve ook opvang aan patiënten van externe zorginstanties. “Dat zijn personen die eraan toe zijn om ergens dagbesteding of arbeidstherapie te volgen. Daar zijn wij een heel geschikte plek voor”, legt Martin uit.

In tegenstelling tot het beveiligde en voor buitenstaanders niet toegankelijke complex van Veldzicht is de Veldzichthoeve vrij te bezoeken. Martin: “Het gebeurt regelmatig dat er toeristen wandelend of op de fiets langskomen. Of ze hier wellicht een kop koffie kunnen drinken. Nou, dat kan. Er komt ook weleens een dorpsbewoner langs voor een praatje of een bakkie. Vinden we alleen maar mooi. Iedereen is van harte welkom op de Veldzichthoeve.”

Een plek met een bijzondere geschiedenis

De Veldzichthoeve is gevestigd op een locatie met een bijzondere geschiedenis. “Vroeger stond op deze plek de Ommerschans, één van de Koloniën van Weldadigheid”, weet Anne Lenters, afdelingshoofd dagbesteding van Veldzicht.

“Personen uit het Westen van ons land werden gedwongen hierheen gestuurd in de hoop ze een beter leven te bezorgen. Tegenwoordig komen op deze plek de patiënten van Veldzicht, mensen uit alle hoeken van de wereld. Van dwang en drang is gelukkig geen sprake meer. We helpen deze mensen om weer een aanvaardbaar bestaan op te bouwen. Op deze manier is de cirkel met het verleden dus mooi rond.”

“Toen Veldzicht nog alleen een tbskliniek was, bood de Veldzichthoeve plek aan tbs’ers in de laatste fase van hun behandeling. Ze konden hier hun eerste stappen zetten naar de vrijheid en kregen vanuit hier hun eerste begeleid verlof. Als dat goed ging, waren ook andere vormen van verlof mogelijk.”

“De huidige doelgroep is heel anders, maar wat niet is veranderd is, is dat de Veldzichthoeve een onmisbare schakel is van Veldzicht. Een plek waar ook de omgeving trots op mag zijn. Via de Veldzichthoeve met al zijn facetten kan een belangrijke stap worden gezet naar een terugkeer in de samenleving. Dat kan zijn in Nederland, wanneer de asielprocedure succesvol wordt doorlopen en anders in het land van herkomst. Dat is ook het motto van Veldzicht: Vaardig en veilig verder.”

Dit artikel verscheen ook in het Ommen Hardenberg Magazine dat via enkele verhalen een inkijkje geeft in het reilen en zeilen binnen en buiten de hekken van Veldzicht.

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.