Separeerkamer

Uit veiligheidsoverwegingen en alleen als een minder beveiligde omgeving onvoldoende helpt, kan een patiënt in de separeerkamer worden geplaatst. Deze dwangmaatregel in een beveiligde afzonderingskamer is ingrijpend voor de patiënt en proberen we zoveel mogelijk te voorkomen.

De deur van de separeerkamer is gesloten en kan niet van binnenuit worden geopend. Het doel van de plaatsing is de crisis van de patiënt op te lossen en deze zo snel mogelijk terug te plaatsen naar een minder beveiligde kamer of de afdeling.

Het interieur in de separeerkamer is sober en prikkelarm, net als de bijbehorende buitenplaats.

Ondersteuning beveiliging

Sociotherapeuten bezoeken de patiënt meerdere keren per dag en maken steeds een inschatting van de veiligheid. Een Medewerker Geïntegreerde Beveiliging kan de sociotherapeut ondersteunen bij de begeleiding van de patiënt. Bijvoorbeeld als de patiënt agressief gedrag vertoont. Deze medewerkers zijn getraind in het fysiek de-escaleren van en ingrijpen bij een risicovolle situatie. Ook ziet een psychiater dagelijks de patiënt. Het behandelteam maakt steeds een inschatting of het verblijf in de separeerkamer nog nodig is. De psychiater kan ook besluiten dat cameratoezicht nodig is. Bijvoorbeeld als het risico bestaat dat de patiënt zichzelf iets aandoet.

Interieur separeerkamer

Het interieur in de separeerkamer is sober en prikkelarm. In de kamer is een brandvrij matras, een kussen en veilig beddengoed aanwezig. Als het nodig is, draagt de patiënt kleding die niet te scheuren is. De patiënt kan alleen zelfstandig het toilet gebruiken. Douchen of de kraan gebruiken kan alleen onder begeleiding. Wel kan de patiënt de kamer een sfeer geven met het multifunctioneel beeldscherm, zoals dat ook in de comfortroom en EBK hangt. De patiënt mag onder begeleiding gebruikmaken van de buitenplaats bij de separeerkamer. Via een intercom kan de patiënt altijd contact maken met een medewerker.

Dwangmaatregel

Het verblijf in een separeerkamer is een dwangmaatregel. De patiënt krijgt altijd een beschikking waarin de reden van plaatsing wordt uitgelegd. Als de patiënt het niet eens is met de plaatsing, kan deze daarover een klacht indienen bij een klachtencommissie.